Nog honderd dagen en dan gaat Mo verhuizen.
Hij is mijn beste vriend.
Konijn is bang dat het snel gaat.
Maar honderd dagen lijkt wel voor altijd.
Samen met Konijn kijk ik uit het raam.
En als ik Mo zie gaan we spelen.
Elke dag weer.
Nog wel honderd keer.
En daarna?
Daar wil ik niet over nadenken. Dat duurt nog zo lang. 

"Betoverend prentenboek over een vriend die gaat verhuizen."
Trouw - Annemarie Terhell

“In de tekst van Yorick Goldewijk schuilt veel. Het begrip tijd in allerlei vormen is niet te missen. Van ooit tot lang en altijd tot nooit en wanneer is iets voorbij. Het is geweldig om woorden als verrekijkeren, grasworstelen en katklauterenvoor te lezen in de fantastische geest van een kind. Het proces van afscheid nemen wat feitelijk voor dit meisje ook een vorm van rouw is wordt mooi verwoord: ‘Waarom blijft alles maar voorbij waaien? / Al achtentwintig dagen is hij weg. / Kon ik alles maar naar binnen blazen.”

Lezersgoud